Vandaag, geraakte ik weer in verval
Ik ben terug in m'n grijze dal
Niemand op mijn niveau
In vier bij vier,
opgesloten in m'n eenzaamheid
Mijn eeuwige onzekerheid
Wat haat ik de tijd
Op dit moment te langzaam
Morgen weer te gehaast
Dan verlang ik weer naar laatst
Ik haat zondag, omdat
mijn lichaam niets van mijn rede mag
Uitvlucht in de zwarte inkt
Totdat de inspiratie zinkt
Ik moet mezelf in beweging houden,
maar dat lukt me nu niet
Zelfmedelijden is dit niet
Angst voor het leven dan misschien
Houd deze dag voor gezien