er vergaat niets

zonder werking
liet ik mijn troost stromen
gepijnigde gezichten tot glimlach
verlossen
niet vandaag
rechte rug te zien
ingehouden tranen zien branden
stromend in de gedachte van ons beide

laat me je troosten
mijn ogen je geest verhelderen
ik volg de lijnen van je gezicht
laat me je kussen

zonder werking
heb ik gepoogd te strelen
al het leed in zonnen te
ontwrichten
niet vandaag
glanzende ogen te zien
starre blik zien staren
vrezend voor de toekomst van ons

laat me je aanraken
mijn handen je verdriet beroeren
ik ban de geveinsde tranen van je gezicht
laat me je kussen

Geschreven door

aseos

Reacties op dit gedicht

aseos vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

victor ruhlmann:	Zondag, oktober 13, 2002 18:49
Schitterend en teder zoals alleen jij het voelt.

happy tear:	Vrijdag, oktober 11, 2002 20:06
snik zoo mooi, waarom altijd weer zoveel pijn Droef mr mooi...

MayadeBij:	Vrijdag, oktober 11, 2002 09:20
Ben het met Charly eens, prachtig, en kuzzzzzzzzzzz!

charly:	Donderdag, oktober 10, 2002 22:45
Hij/zij kan gelukkig zijn met iemand als jij, want zovelen zijn er niet die tranen kunnen bannen. Mooi, mooi, mooi...

ardalan:	Donderdag, oktober 10, 2002 20:54
want er vergaat niets ! :) heerlijk weer, roomsoesje van me :P

Over dit gedicht

Auteur: aseos
Gecontroleerd door: 260580
Gepubliceerd op: 10 oktober 2002
Thema's: [IK] [JIJ] [Verdriet]