Ze zat er als een teder wezen.
De pijn en onzekerheid verbeten.
Ze is een porselijnen pop,
maar heeft een ijzersterke wil.
Het noodlot wilde haar grijpen
en ze nam het tevreden aan.
Zonder te morren en te hopen.
Haar moto?
Maak van de dag een superdag,
zonder te morren over kleine dingen.
Want morgen kan je aan de andere kant staan.
Auteur: Bert Lagom | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 22 oktober 2002 | ||
Thema's: |