alle schoonheid van je bladeren
die naast het ranke lichaam hangen
gevoed met water en zonlicht
en uit aarde, waar de voetjes staan
bijtjes verkennen het hart
met stuifmeel
om zichzelf tegoed te doen
te snoepen van de intense liefde
het voelt zo goed
ieder bijtje dat er is
je aandacht schenkt en bedankt
voor de bijdrage van samensmelting
wanneer de zon stopt met schijnen
en het hart niet meer kan verwarmen
dan sluiten de blaadjes zich
en wordt het hart onzichtbaar
de nacht geeft rust
om te kunnen denken
en te herstellen
van al het leven er omheen
flyingbabe: | Zaterdag, november 02, 2002 13:00 |
heerlijk geschreven.. dikke knuff, babe |
|
Roxette: | Zaterdag, november 02, 2002 11:53 |
wat een mooie Rep! en in de morgen opent ze opnieuw.....met frisse moed knuf Rox |
|
blommeke: | Zaterdag, november 02, 2002 10:45 |
een heel mooi gedicht, bloemen blijven een bron van inspiratie,..;-)) Blom |
|
Auteur: Jasper de Jong | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 02 november 2002 | ||
Thema's: |