Een glimlach
is toch iets fantastisch?
Je maakt je omgeving opgewekt,
je geeft een ander
een rustgevend gevoel,
je laat iedereen
erbij horen,
je steunt iemand
in harde tijden...
Maar weet je
wat écht speciaal is?
Je kan niet liegen
met een glimlach,
je kan niet
schijnheilig doen,
Het is altijd eerlijk...
Maar waarom zijn er
dan zo weinig mensen
die eens spontaan
naar anderen glimlachen?