De zonnestralen schenen door de bomen
ze schenen op je donkerblonde gekrulde haar
je pakte mijn hand en steeg langzaam op
je ging naar de onzichtbaarheid eens per jaar
dit keer nam je mij mee..
mee op weg naar al je dromen..
naar de mooie onzichtbaarheid daarboven
waar normaal niemand anders zal komen…
de wind woelde speels door je haren
ineens, plotseling begon alles te draaien…
steeds sneller en sneller
het ging steeds harder en harder te waaien
en even onverwacht hield het op…
ik keek rond en kon mijn ogen niet geloven
het was zo ongeloofwaardig..
je pakte mijn hand en wees naar boven
je wees naar een prachtige waterval
beneden verdeelde het zich in stroompjes
de stroompjes zochten een weg door het dal
we klommen naar boven…
je zei dat je een verrassing voor me had
en verdween achter de waterval
je waarschuwde mij voor het gat
en zei dat dat voor indringers was
je leidde mij naar een brug
en liet me voor gaan maar ik durfde niet
je hielp me en gaf me een duwtje in de rug
eindelijk stond ik aan de overkant
rechts stond een afrastering
links stond iets wonderbaarlijks
je genoot van mijn verbazing
want het was een kasteel gehuld in de wolken
en daarboven zweefden draken
toen wist dat ik hier samen met jou wou blijven
in jouw dromenland ,nu ook mijn dromenland
voor altijd