Toen ik het hoorde,
die enkele woorden,
ik storte in elkaar,
ik kon het niet geloven,
ik was zo boos en verdrietig.
Toen die avond de telefoon ging,
ik nam op,
en ik hoorde je stem.
Je wou met me praten,
alles weer goedmaken...
We begonnen te roepen tegen elkaar,
ik was bang,
dat alles erger zou worden,
dat ik je nu pas,
echt zou kwijtraken voor altijd.
Maar na een half uurtje,
was alles opgelost.
Wij zijn nu terug samen,
en nu voor altijd!
De tijd toen we niet meer samen waren,
begon ik eindelijk te beseffen,
wat je voor mij betekend,
en ik weet nu ook,
dat ik niet zonder je kan...
Ik hoop dat dit de laatste keer was,
dat ik je heb laten gaan,
want dat gevoel,
wil ik nooit meer meemaken!