Reflectie
Tussen de manen van het riet
vormt zich een gaatje
Ik kijk er eens door en zie
een man zachtjes wenen…
Ik zie het zilt,
maar zie zijn tranen niet
Zelfs zijn geluid,
klinkt hier niet.
Deze stilte boezemt onrust in
Ik schenk hem mijn arm
hij voelt hem niet
Ik heb er vrede mee…
De wekker klinkt, ik verrijs,
loop naar de spiegel,
kijk op en in de reflectie
zie ik het zilt op zijn gezicht…