het ronde gedruppel
van haar gemis
bevlekte de reine weelde
die haar leven ooit had gekend
woorden als dolken
met vlijmscherp lemmet
graveerden zwart ongeloof
in het gouden hart
en ze liep weer verder
over het pad van haar wee
omkijkend naar het duistere morgen
verliet ze belichamend leven
| petrarcus (robert): | Zaterdag, november 30, 2002 10:16 |
| Intrigerend gedicht dit. Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik het moet interpreteren, maar dat komt wel;) In ieder geval een interessant gewicht met mooie woorden. (alleen is het niet 'de duistere morgen')? Liefs Robert |
|
| Roxette: | Zaterdag, november 30, 2002 00:08 |
| Prachtig aseos! Beeldend als altijd... liefs Rox |
|
| DrieGeetjes: | Vrijdag, november 29, 2002 17:10 |
| Dat is een goed geschreven gedicht, Soesa. Hier breng je inderdaad wat golven rollen. Ik gooi er ook een paar bij. Pas op! Daar komen ze! ~~~~~~~~~~~~ SPLASH! *reikt haar een handdoek* Jo. ;o)x |
|
| MayadeBij: | Vrijdag, november 29, 2002 16:30 |
| Ik doe gezellig mee met waven, ~~~~, HeadRush! | |
| Iejoor: | Vrijdag, november 29, 2002 16:19 |
| Talentje hier hoor... Opnieuw een punt gescoort... *wave!!!!* liefs Chiara. |
|
| karin jansen: | Vrijdag, november 29, 2002 16:18 |
| wow, dat is echt mooi in beeld gebracht ... | |
| Auteur: aseos | ||
| Gecontroleerd door: Dodo | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2002 | ||
| Thema's: | ||