waterval: | Woensdag, december 11, 2002 13:56 |
mooie stijl.....graag gelezen.... | |
Albrecht Paul: | Woensdag, december 11, 2002 10:32 |
Mooi, deze poging om bij een ander zijn/haar eenzaamheid te komen. Naar mijn gevoel iets teveel komma's en accenten. Dat duwt nogal. Al die "zo's" maken het wat ongrijpbaar. Bij elke 'zo' denk ik 'hoe?'. Een dichter moet dingen ont-dekken, niet toe-dekken. Het zou iets minder treurig ogen als je als 4e regel van elk couplet zou zetten: en alleen. Daarmee toon je wat meer begrip voor de heldhaftigheid in het gevoel "Ik moet dit alleen doen" van de persoon die je beschrijft. |
|
Iejoor: | Woensdag, december 11, 2002 10:10 |
Vraag jezelf eens af, waarom je dénkt, dat niemand dat ziet? Zeker niet, als je het verstopt...misschien dat praten wel eens goed kan zijn... het hoeven niet direct concrete gesprekken te zijn, maar gewoon, een beetje abstract. Mensen geven om elkaar, en helpen je graag, onthou dat... Liefs Chiara. |
|
Auteur: Theo Viset | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 11 december 2002 | ||
Thema's: |