een vlaag van verdriet welmde in me op
de triestigheid van me alleen te laten
mijn lief
en zelf zo mag ik je niet noemen
want het is een geheim dat ik je bemin
en juist dat maakt me triest
een gevoel van koude welde op in mijn hart
de dag dat we niet meer wisten
wat tegen elkaar te zeggen
ik denk aan jou
zoals elke nacht
en meer en meer
begin ik naar je te verlangen
al weet jij van niets
mijn dromen zijn leeg
zonder jou erin
want in mijn droomwereld
komen alleen fantastische wezens
en zelfs daar maakt het me triest
niet van je moegen houden
niet van je kunnen houden
zelfs daar maakt het me triest
boven op die regenboog
waar we samen hadden zitten dromen
maar zelfs dat gaat niet meer
zelfs niet boven op de regenboog