Het kabbelt
Waarom snorkelt men langs de zee
een kromme paal, allang tevree
met vissies kijken
Terwijl aquaria overal
en nochtans bijna pal
in alle huiskamers staan
Waarom kijkt men in elk huis
naar een veelkleurige buis
naar vissies kijken...?
Waarom kijkt men niet later
bezondigd door een kater
en tevens niet voor de poes
Naar schaamteloos genot
vervreemd van elk gebod
En met die kromme paal
gedachten aan de haal
als Alice in wonderland verschijnt
En het konijn
Het is tijd om ons te vermannen
het is tijd om ons te vervrouwen
te rouwen om de armoe in ons geest
te wenen om het losgewoelde beest
Met kluiten in het rond
vliegend, doet het ons kond,
dat er geen vissies meer zijn
alleen maar schaamte en pijn
En het konijn
Dat er geen chocola meer is,
alleen maar truffels.
Dat er geen genot meer is,
Slechts waterbuffels.
En het konijn.
Slepend met mijn linker voet
dat ik mij naar wanhoop spoed
mijn oog gericht op alles of niets
Zie ik mijn gedachten gespietst
op ranken van venijn
En het konijn.
Geef mij maar ranken van wijn
en wippen als een muis
dit door alles vergruist
Leven
Doet Dood
Als een konijn