glinsterende lemetten in het aanzien van de zon
Hoorngeschal heeft aan hoe het begon
Hoofden, handen en benen suiven in het rond
Meedoen of niet, men snoert toch je mond
Vechten in het teken van vaderlandslievendheid
Sterven, is men daar nog toe bereid?
Paarden met ruiters trekken te strijd
Een dode, het is slechts de haat die dit schouwspel verblijd
Maar wees eerlijk, dat gebaars vechten van vroeger
Is dat nu nog nodig
Is het niet wat overbodig
Want de zwaarden van toen zijn de raketten van nu
Maar ik weet wel dat ze veel meer doden maken
Ah, een dode of tienduizend wie zal het nog vermaken