Genoeg jongens heb ik mee gehad,
maar meestal niet voor lang.
Ik was verlegen en erg stil.
En elke keer weer die zelfde reden
'ik had alleen naar je uiterlijk gekeken'.
Eindelijk had ik iemand gevonden,
waar ik gewoon me zelf kon zijn.
Vier mooie maanden heb ik met hem gehad,
maar toch heb ik hem verlaten.
Ik had iemand anders ontmoet,
maar dat had jij niet in de gaten.
Al snel daarna had ik met die ander.
In het begin met heel veel spijt,
maar dat is nu voorbij.
Nu na 3 maanden ben ik nog helemaal weg
van hem ,geen minuut gaat zonder hem in gedachten.
Ik heb nog nooit zoiets moois gevoeld.
Nu snap ik pas wat men met 'ware liefde' bedoeld.