Eindelijk heb ik een levend bestaan.
Na alles wat je me hebt aangedaan.
Eindelijk rust.
Eindelijk weer een leven en lust.
Zonder kwellingen en pijnlike gedachten.
Ze zijn er wel maar ik heb nou iemand die ze kan verzachten.
Nou wetend dat ik gelukkig ben.
En niet meer hopeloos door men kamer ren.
Meestal weer een lach op men gezicht.
En niet meer denkend aan het donkere licht.
Nemend wat me word gegeven.
Waardoor ik weer pijnloos door men gedachten kan zweven.
Levend op zuurstof en niet meer op die tijd.
Geen pijnlijke plekken meer waar ik aan lijd.
Aleen maar die lach.
Ik kan nou weer alles en alles mag.
Zwevend door de mooie tijd die ik nou krijg.
Geen gedachten meer waar ik over zwijg.
Geen ondergedrukte woorden meer.
Aleen nog maar momenten waar ik van leer.
Alles is goed nou en dat wat ik wil is eindelijk gekomen.
Een tijd waar ik toen aleen nog maar van kon dromen.
Maar het is hier en wat ik zei:
Nooit meer blauw nooit meer bang, Want hij heeft nou pijn levenslang.

FREAKS BEDANKT VOOR JULLIE STEUN!!!

Steffanie Geb.23-02-1987