Jij bent de zon die m'n hart verwarmd,
m'n ziel belicht.
Je bent een zee vol getijden.
Je hebt hoge, maar ook lage waters tegenover mij,
maar ze raken me allebei.
Je ogen kijken soms recht door me heen
en soms lijken ze me te begrijpen,
even stil te staan in mijn richting.
Je bent m'n zuurstof,
stopt de zuurstoftoevoer naar m'n verstand.
Je zet me stevig op de grond,
maar laat me ook zwevend de aarde verlaten.
Je doet me mezelf goed vinden,
goed voelen
en daarom ben ik je dankbaar.
Je huppelt de anderen niet achterna als een hulpeloos konijntje.
Dat maakt je zo uniek.
En daarom hou ik van je,
ook al weet je 't niet.