Het lijkt misschien heel dom
En ook niet erg logisch
Maar soms maakt "aan jou denken"
Mij helemaal mistroostig
En als ik je dan zie
Gaat het allemaal nog verergeren
Ik moet dan heel veel moeite doen
Mijn droefheid te verbergen
Jouw blikken ontwijk ik
Ik voel me niet gerust
Heb jij dan ook hetzelfde gevoel?
Maar dan onbewust?
Plots moet ik weer aan vroeger denken
En hoezeer ik er soms terug naar verlang
De laatste tijd denk ik daar vaker aan
En dat gedacht maakt me soms bang
Het is alsof ik je maar niet kan vergeten
En we doen zo vreselijk ongewoon tegen elkaar
Men zegt dat tijd de wonden heelt
Ik hoop het zo hard é, echt waar!
Ik hoop dat we ooit weer vrienden kunnen zijn
En elkaar alles kunnen vertellen als dat nodig is
Want dat, hoe dom en onlogisch dan ook
Is wat ik zo hard mis...