druk in de weer ben ik met het plannen van mijn dubieuze leven
ik wik en weeg, verander, schrap, vervang, voeg bij..
om tenslotte weer verwonderd te piekeren over de grillen en de motivatie van het menselijk bestaan
heeft het allemaal wel zin?
mijn verlegen leven, mijn sluimerend bestaan, mijn zeldzame momenten van euforie, mijn talrijke momenten van niet geplande treurnis en ongeluk.
ben ik geslaagd voor het examen des leven of ben ik vertrappeld door de stormende kudde van incompetentie?
heb ik succes geboekt of zitten m'n longen reeds vol water?
mag ik blijven leven of moet ik de onvermijdelijke verdrinkingsdood sterven?
Alleen jij, liefste, kan op deze vraag een zinvol antwoord geven... alleen jij