draden die langs vingers
als gespannen zilver
naar beneden glanzen
blijken bij nadere blik
scherper als scheermessen
indirecte aanleidingen
klauwen warmte weg
rond het hart
zodat het leegbloedend
aan wanden hangt
zonder opgave van reden
schijnt de zon
instant geluk verdooft
maar neemt het duister
nooit geheel van de handen
sleepless: | Maandag, maart 31, 2003 06:15 |
En de rest van de wereld kijkt toe, in alle onmacht. Knap geschreven. Groetjes. |
|
Steven Vermeulen: | Zondag, maart 30, 2003 14:54 |
Tsja, niemand kiest voor zo'n oorlog, behalve die één of twee pipo's die dat nodig vinden. toch schrijnend, dat enkelen zo de touwtjes in handen hebben, niet? |
|
victor ruhlmann: | Dinsdag, maart 25, 2003 22:47 |
Wonderlijk en intrigerend. In de schaduw zoek ik woorden maar de stilte is me voor. | |
tim balthazar: | Dinsdag, maart 25, 2003 22:34 |
pracht in letters groetjes |
|
arie: | Dinsdag, maart 25, 2003 19:35 |
Ik ben ff heel stil... deze woorden zeggen meer dan welke harde schreeuw ook ... Knufff |
|
lani: | Dinsdag, maart 25, 2003 17:50 |
prachtig! x-x-x |
|
Caroline Maas: | Dinsdag, maart 25, 2003 12:28 |
Zeer bijzonder gedicht! Het raakt me... Ik vind het prachtig verwoord! Liefs, Caroline |
|
Laurens Windig: | Dinsdag, maart 25, 2003 10:01 |
We lopen synchroon Sheen: Als angst mijn hart aandoet zon schijnt ondefinieerbaar zonder reden als onoverwogen plots de angst mijn hart aandoet tranen hebben vrij vandaag en verdommen te gaan werken als ik ze gebied |
|
eclips: | Dinsdag, maart 25, 2003 09:13 |
prachtig ... | |
MayadeBij: | Dinsdag, maart 25, 2003 07:59 |
The puppeteer? Zo had ik het gelezen, maar hoe dan ook, erg mooi, | |
Roxette: | Dinsdag, maart 25, 2003 01:15 |
een prachtgedicht met een toptitel deze verwoording maakt stil trusten, Rox |
|
koelemij,harold: | Dinsdag, maart 25, 2003 01:12 |
die lange fingers geef ikmijn kinderen niet dan maar een zeewierkoekje :) |
|
Jeffry: | Dinsdag, maart 25, 2003 00:36 |
Gedicht met een groot kaliber..;-) | |
pramodah: | Dinsdag, maart 25, 2003 00:28 |
een Sheena benadering van de oorlog helemaal anders maar gaat heel diep......... | |