Onmogelijk uit te leggen wat ik voel
te moeilijk een onhaalbaar doel.
Uren zit ik zwijgend voor me uit te turen,
de gedachten maken weer overuren.
Verwardt, machteloos en te klein
in een wereld te groot.
Mijn hoofd, boordevol zo dicht,
ziet nu geen licht.
Maar toch ik adem, mijn hart dat klopt,
" ik leef ".
Gevoelens, nee ik ben er niet bang voor,
het is één van die dingen waarnaar
ik in dit leven streef.
Ik verberg ze liever niet,
dat iedereen ze maar ziet.
Maar soms moet het wel,
dan moet dat masker voor even weer op.
Het geeft me dan de nodige rust,
ik doe het dan ook heel bewust.
" Alleen mijn ogen "
nee, die kan ik niet verbergen,
daar staan al mijn gevoelens in beschreven.
Dus als je me de volgende keer tegenkomt,
kijk dan naar mijn ogen
niet naar mijn masker,
daar zie je al mijn gevoelens door mijjn
levensloop geweven!
san...: | Zaterdag, april 19, 2003 14:39 |
wat herkenbaar en wat heb je dat mooi omschreven!... ik geloof in een tel jij komt er wel!!... x san... |
|
Auteur: knufbeertje01 | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 19 april 2003 | ||
Thema's: |