De tijd verdampt, zijn nevel kleeft
aan vage levens, in armoede of rijkdom
uwer naam geschreven, op perkament
in vergulde letters of op een smettig klad
met inktsporen, ze blijven nietig...
Want onoverkomelijk, zal de scherpe zeis
van magere Hein het leven maaien
zonder uitzondering of verrijzenis...
Roxette: | Zondag, april 27, 2003 16:18 |
geen ontkomen aan..... ooit.... maar eerst nog veel zingen...en veel haagse mopjes;) liefs Rox |
|
Basje: | Zondag, april 27, 2003 13:21 |
zo en toen doken we weer de diepte in?! ;) "ik hoor een vrolijk hollands liedje..." knuf |
|
Carama Chad: | Zondag, april 27, 2003 11:47 |
Dood is net zo zeer een deel van het leven... ^__^ |
|
Jacobs Ivan: | Zondag, april 27, 2003 11:31 |
heel mooi gedicht !!!! | |
lovegirl: | Zondag, april 27, 2003 09:55 |
wat triest maar wel mooi, veel liefs. |
|
marina vdb: | Zondag, april 27, 2003 02:58 |
oeijoei hou magere hein maar bij jou, nu juist voor het slapen gaan, brrrr... liefs *marina* |
|
koelemij,harold: | Zondag, april 27, 2003 01:44 |
zo lekker gezongen schat ;) |
|