Ik loop hier nu te zeuren over hoe ik me voel,
er zijn maar enkele die snappen wat ik bedoel,
de rest reageert heel koel.
Ze weten niet over wat het gaat,
ze weten niet dat het bestaat,
ze weten niets over zo'n daad.
Geliefden stoppen met bestaan,
ze moeten 1 voor 1 gaan,
je herdenkt hen met een lach en een traan.
Of ze er zelf voor kiezen of niet,
het leven is een grasspriet,
je word eerst gezaaid,
dan gemaaid,
of je word de rug toegedraait
als je niet bent wat ze willen,
als je op een andere manier wil chillen,
of je word gek en slikt pillen
om te kalmeren en je eigen leven te kunnen beheren,
in plaats van die saaie meneren
die zeggen doe dit, doe dat, kust allemaal mijn gat!!
ik ben het zat
naar jullie te moeten luisteren, of te moeten fluisteren
jullie verzieken het leven waar wij allemaal om geven,
door jullie willen sommige zich naar het dodenrijk begeven
ze voelen zich niet aanvaard,
en worden door jullie gek verklaart,
dus maak wat vaart
om dit recht te zetten,
en niemand te beletten
zijn leven te leiden,
zodat ze problemen kunnen vermijden,
zonder in hun polsen te snijden
de stroom komt uit mijn oren,
als ik dit moet aanhoren
mijn gevoelens zijn gemengd
maar volgens mij is die gedrenkt
in een pot vol corruptie en bedrog,
maar toch loopt men in het zog
van diegenen die IN zijn,
daardoor voelen de andere zich klein
tegenover hen, maar ik ben wie ik ben,
en jij bent wie je bent ook als een vent
laat je niet doen,
sta recht in je schoen,
en rijg ze aan je degen,
ieder geeft ondoorgrondelijke wegen
maar er is nog 1 ding
in ons blijven ze bestaan, ze zullen nooit vergaan