Ik zag jouw ogen voor het eerst,
bij je moeders graf
Ik weet nog hoe het was,
maar kan niet herinneren wat ik dacht
Alle mensen huilden,
beekjes ontsprongen op ieders wang
De dood was vreselijk dichtbij,
maar het maakte mij niet bang
Ik keek mijn eigen aan,
zij glimlachte naar mij
terwijl ik probeerde te tranen,
te voelen zoals zij
Jouw leed ontzet gezicht,
blijft mij altijd bij
Ik zag jouw ogen weer,
aandachtig op de straat
Je was nog jong, je was vrij,
en had nog zoveel wensen
Ik wilde je niet nog eens zien,
verdwaald tussen de mensen,
hand in hand met een vreemdeling,
en een grote zak vol snoep
Zelfs porren in je zij
wilde je niet wekken
Jouw leed ontzet gezicht,
blijft mij altijd trekken
Ik zag jouw ogen voor het laatst,
in de schemer voor het licht
Wervelend op zoek naar je vader,
met je geluk op je gezicht
Je wist inmiddels wat het was,
en bleef niet lang treuzelen
Kado na kado scheurde open,
wachtend tot jij weg zou lopen
Die blik in je ogen,
die sas in jouw sas --
Mijn leed ontzet gezicht,
is nog steeds zoals hij was
~~*Ilse*~~