Het duister is te fel
Voor mijn verzwakte hart
Om het lijden te doorstaan
Vlucht ik uit het heden
Terug naar nooit geweest verleden
Of nooit te komen toekomst
Mijn ogen zwemmen in donker
Zullen zij ooit de oppervlakte bereiken?
Echt verdriet kent geen tranen
Verscheurt geen harten
Maar woedt in stilte