Jong en bang voor niets
loop jij door het leven
toch scheelt er iets
waar je geen uitleg aan kan geven
Tevreden, maar toch heb je iets te kort
je kan er niet bij
er is niemand waar je, je hart uitstort
want voor jou bestaat er geen wij
Toch word je onzekerder dan ooit
en word je bang voor het leven
deze gevoelens had je vroeger nooit
en nu kan je er geen draai aan geven
Je hart word meermaals gebroken
en ergens is het je eigen schuld
men heeft je te vaak een mes in de rug gestoken
en dat heeft je met onzekerheid vervuld
Je leven is moeilijker te doorstaan
je denkt te vaak aan al wat er ooit is gebeurt
met je goede humeur is het gedaan
want er is niemand dat je nog opfleurt
Laat er toch iemand in
iemand dat je vertrouwen kan
geef je leven toch weer die zin
want nu begrijpen anderen er niets meer van
karoke: | Maandag, juli 28, 2003 21:58 |
ik ken me er zo in... maar sommige mensen bouwen eenmaal muren en ik denk dat ik er ook zo eentje van ben |
|
Patricia: | Maandag, juli 28, 2003 19:20 |
Zeer herkenbaar! Knap dat je het onder woorden kan brengen! | |
ikke_s14: | Zondag, juli 27, 2003 17:05 |
*traantje* heel mooi k herken mezelf best wel in de persoon die je begrijpt echt heel mooi!!!! |
|
snottebel: | Zondag, juli 27, 2003 14:07 |
Héél mooi geschreven!!! Echt ik ben er stil van! Groetjes |
|
Phoweyk: | Zondag, juli 27, 2003 12:52 |
mooi geschreven, met de goede woordkeuze.. toch altijd zonde zulk soort dingen te horen.. *zucht*... knuff Phoweyk | |
chloe de bruyn: | Zondag, juli 27, 2003 12:44 |
Tjeetje moeilijke situatie ,bang om alweer pijn gedaan te worden ,groetjes Patty | |
Auteur: Mistory | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 27 juli 2003 | ||
Thema's: |