mijn gedachten zijn aan het woelen
de ene keer weet ik het
en dan weet ik het weer niet meer
ik weet niet meer wat ze bedoelen

ligt het aan die tijden met jou
de ene keer als ik bij je ben
ben ik alles voor je
de andere keer
ben ik precies teveel
tlijkt alsof je ogen zeggen
k denk dat ik je van ergens ken

als je bij vrienden bent ben ik niet zo bezonder
ben ik net een wolkje lucht...
een regendruppel op de grond
maar als je alleen bij me bent
dan ben ik toch zo een wonder
dan zeg je ik kan niet zonder jou
jij bent de enige waar ik van hou

m'n gevoelens laten me in de steek
weten niet meer wat ik denken moet
wat toe ik toch verkeerd
doe ik wel iets goed???

maar ondanks alles
misschien mag het niet
maar ben ik blij
dat ik je heb ontmoet