Huiself
Zachtjes fladderend met haar vleugels
Zweeft zij door het huis
Haast onopgemerkt
Enkel voelbaar een zachte bries
Een schoon spoor achterlatend
Want zij is een huiself
Geruisloos tovert zij
Al het stof weg
Kleren gevouwen in de kast
Zij hoort bij het huis
Maar ook weer niet
Kinderogen spieden argwanend
Vinden het eigenlijk wel fijn
Durven het niet te zeggen
Want je kon je wel eens
Aan een huiself gaan hechten
Auteur: meiske | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 05 augustus 2003 | ||
Thema's: |