De fakkels ontvlammen
moeizame weg verlicht
laat geen zucht van winden
het zicht doven, zodat blindheid
begeleider zal zijn, in het duister…
De strompelige levenstocht
ontvelt mijn voetdragers
blaren zullen schroeien
eeltpitten mijn zenuwen knellen
maar standvastigheid overwint…
Mijn ziel gehaakt aan listen
hart verloren aan bedrog
mijn vel afgeworpen, naakt
voor hongerige bloedhonden
die mijn hoop hebben verscheurd…
Gebed volgt met oprechte woorden
die de kracht verzoekt te herrijzen
in een opbouwende wils’sterking
angst voor sterfelijke bezieling
doch bereidt tot overgave naar overwinning…
Diablo: | Zaterdag, augustus 09, 2003 23:55 |
en soms is duisternis de perfecte gids... Meeslepend verwoord | |
Laurens Windig: | Zaterdag, augustus 09, 2003 18:26 |
Het zoveelste meesterwerk! | |
waterval: | Zaterdag, augustus 09, 2003 14:20 |
.....en ik wens je véél (innerlijke) kracht toe, want het leven verloopt nu eenmaal met vallen en opstaan,.... Hééééééél mooi... véél liefs,... van waterval~~~ |
|
Erna Muermans: | Zaterdag, augustus 09, 2003 10:31 |
prachtig neergezet en van hieruit een duwke in de rug als steun in het gevecht richting overwinning toe liefs Erna |
|
free: | Zaterdag, augustus 09, 2003 08:39 |
oud worden komt met gebreken jeffry daar onkomt niemand aan sommigen komen aan die gebreken niet toe als je oud word ben je een 'spekkoper' ;) heb lief wat je kan, (met gesloten ogen) het leven is kort ;)) liefs free |
|
christina: | Zaterdag, augustus 09, 2003 01:26 |
trusten Jef hij die gisteren verloor is de winnaar van morgen |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2003 | ||
Thema's: |