Eenzaamheid.
De stilte de leegte in je huis
Je voelt je er soms niet meer thuis.
Ik hoor de klok die tikt heel zacht
Maar er is niemand die op mijn wacht.
Of heb ik iemand iets beloofd
Nee`die gedachten zitten maar in mijn hooft.
Wat kunnen dagen toch lang duren
Ja lang~te lang nog zo velen uren.
Zou er vandaag iemand bij me komen
Of hier de hele dag weer zitten te dromen.
Zelf weet ik niet waar ik heen kan gaan
Een ieder woont hier zo ver van daan.
Die eenzaamheid komt steeds terug
De klok die gaat maar niet zo vlug.
Toch moet ik van mijn leven iets maken
Al moet ik het schreeuwen van de daken.
Dan raap ik al mijn moet bijeen
En voel ik me niet langer meer alleen.
Wand eenzaamheid, dat zijn geen zorgen
Luister niet langer naar het tikken van de klok
Maar zet dan even een mooi plaatje op
Een kopje thee of koffie er bij
En de eenzaamheid gaat langzaam voorbij.
Regina v/d Heijden de Bruijn.