De vraag is er steeds, maar ik weet nu al dat ik het antwoord nooit zal vinden.
De vraag op wat eigenlijk?
De zin van het leven, waarom ik ben wie ik ben, wat ik hier op deze plaats, dit tijdstip en dit jaar doe, waarom ik meemaak wat ik meemaak, en dat dan in mijn "rugzak" moet stoppen om ervan te leren en er uiteraard sterker uit moet komen als voor die ene ervaring of gebeurtenis of wat dan ook..???
De conclusie is dat het leven komt zoals het is, maar hoe het is is iets dat alleen ik op een bepaalde manier ervaar, en niemand anders, want voor elke individu komt het leven op verschillende manieren en dat is wat ik moet accepteren. Maar dat is nou juist het moeilijke, toch? Kijk zelfs daar kan ik geen ja of nee op zeggen, want soms is het verdomde moeilijk, maar ik stel mijn denken en doen positief op en probeer van alle negatieve ervaringen iets goeds te maken, en dat is alles wat in mijn vermogen ligt om mijn "rugzak" zo aangenaam mogelijk te houden.
En dat is iets waar ik lang over na kan denken maar dus niet doe, want dat is zonde van mijn tijd, omdat ik niet weet wanneer die op houdt....en dus geniet ik op mijn manier met volle teugen van het leven..