Elke ochtend bij het ontwaken,
strek ik mezelf uit zeer vrolijk en gelaten.
Jij bent diegene die naast me ligt,
en bij het ontluikend daglicht.
Voel ik me de koning te rijk,
keer op keer is het alsof ik bezwijk.
Door jouw lieve ogen,
die me onmenselijk die bewogen.
Door jouw lieve glimlach,
die maakt steenvast van iedere dag
een prachtig nooit eindigend feest,
ik haal me zo de momenten voor de geest.
Hoe onze liefde is ontstaan,
ga aub nooit van ons vandaan.
Vaak denk ik dit is niet meer gewoon,
vandaag of morgen val ik van deze troon.
Van mijn troon van geluk,
en zijn plots al mijn dromen en wensen stuk.
Ik voel me schuldig omdat er veel mensen met verdriet zijn,
veel mensen met onophoudelijke pijn.
Maar dit gevonden geluk,
dit kan en mag niet meer stuk.
Love you