Morgen...
De grote dag breekt aan
waarvan ik hoop dat hierna
alle woorden gezegd zullen zijn
Dat we het er niet meer
over hoeven te hebben
Weg gaan zal het nooit meer
maar hierna hoop ik het,
diep in my, een plaats te kunnen geven
Zeker niet te dichtbij
maar ook echt niet te ver weg
Verwerken zal ik het nog wel moeten,
over is het nooit ineens
Ermee leven zal het worden
En makkelijk zal het niet zijn
Maar toch
De toekomst ga ik vol vertouwen,
goede moed en hoop tegemoet
Maar boven alles loop ik
STRALEND
weer het leven in...
Hier kom ik en ik ben wie ik ben!
*Nienna Lúinwë*