Wandelend in de bergen,
zie ik de toppen bedekt met een dun laagje sneeuw.
Als dan de zon doorbreekt,
zie ik dat laagje sneeuw langzaam verdwijen.
En komt er een nieuwe berg in zicht,
bedekt met wat bloemen en heide.
Wat een prachtig gezicht.
Als jij nu eens langzaam maar zeker,
eens dat masker zal vergeten.
En zal wezen wie je ben.
Dan zal ook jij weten,
wat een prachtig mens je bent.
Liefs jj