TROOST
"t Is makkelijk troosten; men zegt al zo gauw:
"Je moet maar berusten,en verdragen;
het wordt wel weer beter, al duurt het wat lang.
Wat helpt al dat treuren en klagen?"
Ja, troost is goedkoop, goede raad is er veel,
maar kennen de troosters het lijden?
Verstaan zij de smart die de lijdende doorstaan?
De pijnen waartegen zij strijden?
Hoe bang zijn de nachten, in lijden doorleefd,
hoe kruipen minuten en uren;
hoe daalt op de kimme het dagende licht
waarnaar zij zo hunkerend turen.
O troosters, wees zuinig met wenk en met raad,
zet liever uw leven eens open.
Een luisterend oor en een luisterend hart
doet alles zo anders verlopen
Geen grotere troost dan een hart dat verstaat,
dat meeleeft in eenzame uren,
dat zelf weet hoe bitter de pijnen vaak zijn,
die men in de nacht moet verduren.
En als er dan niemand jou lijden herkent,
als allen onachtzaam passeren,
Daarom is troost nooit gemaakt of goedkoop,
't is niet maar wat achteloos praten.
en zegt nooit: "Ach kom toch, het valt heus wel mee,"
Of: "Zit toch niet telkens te klagen!"
troost hoort elke zucht,en is in alles nabij
Voorbij deze tunnel zo donker en smal,
straalt 't licht van de dag
het licht van iemand die troost geeft,
dat zal jou verblijden