Ze zeggen dat het pijn doet
Dat je even later kreunt
Ze zeggen dat je bloedt
Dat je elkaar leidt en steunt
Ik wist niet wat ik voelde
Toen jij zo gespannen naast mij lag
Al die lieve woorden waarmee je mij overspoelde
Zou je nog bij mij zijn, de volgende dag?
je lippen die zacht men nek onderkuste
Mijn handen die een weg zochten
Langs jouw zalige lichaam
Hadden we ons laten drijven door eeuwige luste
Dan had ik gezworen
Nooit meer bij je weg te gaan
Maar vandaag zit ik hier
En jij daar, ver weg
En ik denk aan wat had kunnen zijn
Pech!
’t Leven gaat voort
met of zonder jou men schat
en als het niet stoort
vertel ik de wereld even
hoe ik jou aanbad!