Toen alles, nu niets
Ik had alles
alles wat ik wensen kon
mensen die om me gaven
populair
en zelfs een mooi uiterlijk
Meer kon ik me niet wensen
ik was tevreden
met wat ik had
blijkbaar was het te veel
ineens was alles weg
er was niemand meer
ik was lelijk
mensen zagen me
als een heks
mijn hele lichaam
verwoest
brandwonden zijn het
afschuwelijk
niemand die je meer
ziet staan
waarom gaat het altijd
om hoe mooi iemand eruit ziet
van binnen blijf ik wie
ik was
het kijkt misschien anders
maar het hoort
en ruikt het zelfde
even-als daar voor