Een mens is soms
als onbewerkte klei
tot er iemand komt
die er een figuur
uit vormt.
En bakt tot die
hard is.
Als het dan oud wordt
en verweerd
Breekt het op
zekere dag
in stukken uit elkaar
Dat is een mens.
Alleen de natuur
is eeuwig,
mooi en ongenaakbaar.
de nifter: | Vrijdag, december 12, 2003 09:08 |
die natuur wordt door die kleipopjes ook al aardig om zeep geholpen helaas... | |
H.J.: | Donderdag, december 11, 2003 22:04 |
mooie dichterlijke vergelijking Bieke kus H.J. |
|
Junkie XS: | Donderdag, december 11, 2003 21:32 |
leuk gedicht :) | |
Boudaatje: | Donderdag, december 11, 2003 20:41 |
Van een metafoor een prachtig en zo waar gedicht! knufs |
|
Oorlam: | Donderdag, december 11, 2003 16:22 |
mooi, maar de natuur is ook niet eeuwig, mooi en ongenaakbaar...(ik denk niet eens zo helaas eigenlijk) | |
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 11 december 2003 | ||
Thema's: |