Als een dag je in de steek laat
Moet de regen tranen verhullen
Is je hart niet meer te troosten
Je ziel voor een dag opgebrand
Als je veel verwacht van een dag
Wat uitblijft tot je spijt
Als je hoopt op mooie uren
Kan je gebroken zijn als glas
Als een dag je hart laat wenen
Je kracht ontnomen word door een traan
En je ogen zijn rood en branden
Lijkt je inspanning voor niets te zijn
Die ene dag kan een mens breken
Maar de wilskracht blijft bestaan
Dus laat zo'n dag voor wat hij is
En raap je moed weer bij elkaar
25-12-03
PoMie: | Vrijdag, december 26, 2003 23:35 |
mooi verwoord fijn om jou gedichten te lezen liefs pomie |
|
Sweet inside: | Vrijdag, december 26, 2003 11:31 |
Droevig gedicht met verrassend mooi slot. Echt mooi geschreven ... Groetjes, Wim |
|
~Classique~: | Vrijdag, december 26, 2003 10:30 |
het is niet altijd feest. En als het beter uitkomt ben je volgend jaar hier van harte welkom (waar mijn thuis dan ook mag zijn ;-)) liefs, Mar ps vandaag ook prima ;-)) |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 25 december 2003 | ||
Thema's: |