Huisje op de hei
Al kijkend om mij heen
Zie ik vele mensen op de been
In looppas of op een draf
Een korte groet kan er nog net af
En als je vraagt
Hoe het met ze gaat
Breng je ze haast van hun stuk
Oh, altijd maar druk
Rennen hun leven voorbij
Het excuus van deze maatschappij
Voor een kopje koffie is er geen tijd
Helaas, helaas, tot hun spijt
Onthaasten is er niet meer bij
Geen minuutje vrij
Maar mensen
Is dit werkelijk wat jullie wensen
Je verschuilen achter het druk-zijn
Voelt dat echt zo fijn
Is die drukte nu echt zo van belang
Dank jullie
Ik weet nu waar ik naar verlang
Naar een huisje op de hei
Rust, stilte, een gevoel van heerlijk vrij
mabje88: | Zaterdag, maart 27, 2004 11:05 |
Ik behoorde ook tot die mensen, eigenlijk nog wel. Nergens tijd voor hebben, altijd haasten. Moet leven nog leren opnieuw in te delen. Dank voor dit gedicht. xxx Willy |
|
Oorlam: | Vrijdag, januari 16, 2004 11:48 |
mooi verlangen, maar niet te gehaast aanpakken he?:-) | |
Evenstar21: | Vrijdag, januari 16, 2004 11:40 |
jep, lijkt mij ook wel wat! kusssssssss |
|
lagbeertje: | Vrijdag, januari 16, 2004 11:21 |
ik kan me helemaal vinden in je woorden!! | |
Auteur: meiske | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 16 januari 2004 | ||
Thema's: |