Wijs word je veel dingen gemaakt.
Al die hersenspinsels gaan te snel.
Te vaak in botsing met elkaar geraakt.
Al die misverstanden,
Ik heb ze nooit zo bedoeld.
Wist jij maar wie er ECHT onder deze huid verschuilt.
Ik kom alleen om de hoek,
Als jij door mijn geheimen huilt.
Het is moeilijker dan je verwacht,
Blootstellen.
Honderdduizenden keren heb ik me bedacht,
Net voor ik het wou vertellen.
Want het is moeilijker dan ik dacht,
Vervellen.
Ik ben bang dat je lacht,
Dan ben ik terug bij af,
kan ik opnieuw gaan tellen.
Er gaat veel schuil in mij,
Emoties blijven binnen.
Als ik nou wist of ik je kon vertrouwen,
Als ik nou wist waar ik moest beginnen.
De enige dingen die de ware ik zegt,
Zijn de dingen die ik beloof.
Zoals dat ik je altijd in mijn hart zal dragen.
Dan ben ik ineens heel anders,
En zal ik me als mijzelf gedragen.
Juist dan doe ik meer en kan ik minder.
Verdooft door de verbazing,
Meer voelend, maar veel blinder.
Dan kun je er van uit gaan,
Dat ik hou van jou
Van mijn Yvonne