Me moeder die is dood
En dat is voor mij zo zwaar
En ook weer zo ontzettend raar
Me vader verdringt zijn verdriet
En daarom ziet hij het niet
Hij slaat me zo hard en misbruikt me keer op keer
En elke keer weer wat meer
Het begon met 1 avondje
Hij kwam terug van de kroeg
Dat was de eerste keer dat hij me sloeg
Me broertje huilde veel te hard
Daarom werd hij kwaad
Hij wou me broertje slaan
Maar ik ging er gauw voorstaan
Hij bleef maar slaan en slaan en slaan
Het deed z’n pijn
En hij vond het fijn
Toen het eindelijk over was
Deed ik me broertje in bed
Hij riep me kom eens hier
Ik ging naar hem toe
Hij pakte me beet
En stopte ze geslacht in me reed
Ik kon niet gillen van de pijn
Want hij vond het toch o zo fijn
De volgende dag ging het net zo
Hij gaat in de ochtend weg en komt in de avond terug
Nu is het al 2 weken aan de gang
En ik ben toch o zo bang
Op school schrijven ze het toe aan de pubertijd
Een meisje van 15 na moeilijke periode
Me broertje lijdt er niet meer onder
Daar heb ik wel voor gezorgd
Alleen ik leef onder die tiran die zicht mijn vader noemt
Ik ben dan wel 15 maar ik voel me zo volwassen
Ik ga door want ik kan niet opgeven dan zou me broertje eronder lijden
Dat wil ik niet daarom schreef ik dit gedicht
Bedankt voor het lezen
Vriendelijke groet,
desiree