Zwarte schaduw
Messen steken in mijn hoofd
Mijn gevoel lijkt wel verdoofd
Ben zo moe, heb geen kracht
Mijn slechte ziel heeft me in zijn macht
Hoe kom ik hier uit
Ik wil dat die zwarte kant zich sluit
Ben helaas zo geboren
Heb ik dan al definitief de strijd verloren?
26-01-’04
Geen lach meer op mijn gezicht
Alleen nog oog voor het gedicht
Ik kan niet lachen, kan niet praten
Wil mijn karakter hier achter laten
Met mij valt niet te leven
Heb niks om te geven
Alleen is dat ik ben
Hoop dat ik er ooit aan wen
***gedichtjes zijn gemaakt toen ik in een diep dipje zat, vandaar dat ze een beetje triestig zijn:S***
Boudaatje: | Zondag, februari 08, 2004 22:38 |
triestig maar vol gevoel... dikke knufs |
|
Caroline van Geel: | Zondag, februari 08, 2004 22:26 |
Tja, ik zit nu in zo'n diep dipje en vind je gedichies echt hartstikke mooi en herkenbaar, kus Caro | |
Elizabethh: | Zondag, februari 08, 2004 21:50 |
Gelukkig dat toen is niet meer nu voor je en dat de toekomst is wel nu voor je.. Je bent hoe je bent en daar moet je trots op zijn, als iemand in een diepje zit en praat triest, schrijft triest, wat die ook doet, weet hij wel dat het niet echt waar is wat die zegt..omdat die liefde voelt in zijn hart, anders kon men niet een gedicht schrijven, waar die zijn emoties zichbaar maakte..Glimlach.. Denk makkelijk & nooit moeilijk.. Liefs Elizabeth. Waar blijft je glimlac |
|
Auteur: Darkdevils-night | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 08 februari 2004 | ||
Thema's: |