bergen stapelen zich op
de een nog hoger
dan de ander
haastig op weg
om ze allen
te beklimmen
maar niet
wetend waar
te beginnen
teneinde raad
denk je laat maar
onbegonnen werk
ben je
op dat punt dan beland
beklim dan
eerst de laagste
eer je aan
de volgende begint
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
maar eerst nog
een gezellige avond
erika: | Vrijdag, februari 13, 2004 11:26 |
ja inderdaad....dat wordt wel eens vergeten, onderaan beginnen. mooi geschreven. Liefs erika |
|
- Repelsteeltje -: | Vrijdag, februari 13, 2004 00:13 |
Ik was bijna boven Maar gleed weer terug Terug naar beneden Alweer terug gegleden De volgende keer ga ik langs de andere zijde Daar waar de trap is Ik trap er niet meer in Het heeft geen enkele zin weer omhoog dan maar weer Blijf het proberen Het duwtje in de rug neem ik aan De hulp om naar boven terug te gaan Liefs Patty |
|
shelob: | Donderdag, februari 12, 2004 22:23 |
Mooi en wijs gedicht, zoals altijd Christina! | |
lieverdje: | Donderdag, februari 12, 2004 22:02 |
boudaatje heeft volkomen gelijk... prachtig gedicht christina echt mooi:) slaap z8jes voor straks Paul |
|
Boudaatje: | Donderdag, februari 12, 2004 22:01 |
ah Christina hier heb je volkomen gelijk... maar we willen altijd de hoogste eerst beklimmen, terwijl we de laagste(n) vergeten) geen wonder dat we dan vallen... knuffies |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 12 februari 2004 | ||
Thema's: |