Dan ben je voorgesteld aan je schoonfamilie, en vanaf dat moment hoor je bij de verjaardagen en andere feestdagen.
Maar je blijft je nog een lange tijd een vreemde eend in de bijt voelen. En dat kan ook bijna niet anders. Nu ontdek je dat elk gezin en elke familie een eigen 'cultuur' heeft. Speciale gewoontes, speciale grapjes, een speciale manier van elkaar een beetje pesten. En natuurlijk zijn er ook de herinneringen die je niet deelt, omdat je toen nog helemaal niet 'in the picture' was: 'Weet je nog die keer...?' Nou, ik dus niet. Maar de anderen wel, en daar zit ik weer in het zoveelste gepsrek dat totaal langs me heengaat.
Hoe dan ook, geaccepteerd worden door je schoonfamilie is één, maar je bij ze thuis voelen is twee. En tussen één en twee kan een zee van tijd liggen....