Op Pad
Zij ging op pad
met haar rollator.
Zij dacht
het lukt wel
het zit wel snor.
Zij ging op pad
want zij
moest eten,
de hulp bellen,
dat
was zij vergeten.
Zij ging op pad
met haar
zomerjas,
in de sneeuw
en haar
grote tas.
Zij ging op pad
wist niet meer
waar
het was.
Ze viel
in haar
zomerjas
met
haar
lege tas.
Ze was vergeten,
dat het al
avond was.
Wat je
de volgende dag
las,
in de krant...
Oudere dame
gevonden
door
passant.
bieke: | Zaterdag, februari 28, 2004 10:24 |
De eenzaamheid mooi omschreven Jackie Liefs Bieke, |
|
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, februari 27, 2004 20:38 |
Heeeel droevig en je voelt de eenzaamheid er uitspringen. Arme vrouw! Mooi weergegeven xxx Jannie |
|
stairway 2 heaven: | Vrijdag, februari 27, 2004 18:11 |
O wat een droevig gedichtje...Maar wel heel goed en mooi geschreven ;) liefs |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 27 februari 2004 | ||
Thema's: |