Ik ken je nauwlijks en zie je pijn.
Heel licht, verbergen kan je goed.
Je hebt door de jaren heen geleerd
Hoe je dat masker opzetten moet.
Je kent je grenzen niet zo zeer,
En toch weer als geen ander,
Je weet in elke zin te plaatsen,
Wat je ongemerkt zeggen wil.
En je bent soms zo stil,
Dan staar je voor je uit,
Je bent verwijdert van de wereld.
En je ogen zijn oneindig.
Ik zie heel af en toe je pijn,
Want je hebt goed geleerd,
Ik weet niks van je ben ik bang,
Je bent van binnen zo gecompliceerd.
Quo Vadis?: | Zaterdag, maart 06, 2004 01:56 |
Dat is inderdaad Jij. *smile* ;o)x Prachtig geschreven, Our_Star... |
|
Auteur: Our_Star | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 06 maart 2004 | ||
Thema's: |