hartstochtelijk minnen
Toon en Truus, u kent ze wel
liepen door het zand
als een heel gelukkig stel
op het Groetse strand.
Hun ogen twinkelden als glas
terwijl hun handen knepen
en dat Toon als sambal was
had Truus allang begrepen.
Nou Truusje die had ook wel zin
in hartstochtelijk minnen
dus gingen ze het water in
en kon de pret beginnen.
Ze waren heel dicht bij elkaar,
de zee stond rond hun billen,
ze zoenden en beminden maar,
wat heerlijk zo’n idylle.
In eens gaf Toon een diepe bas
gevolgd door luide kreten.
Niet dat ie er gekomen was,
een krab had hem gebeten.
Koos 6-3-2004