rusteloos
Juist in die stiltes,
die momenten voor mezelf.
Juist dan hoor ik je schreeuwen,
hoor ik het dicht slaan van de deur.
Rust om me heen,
tijd om mijn gedachten te ordenen.
Maar dan breekt je stem me weer op,
slaat me terug op de grond.
De beelden in mijn hoofd,
ze laten alle rust vervaren
Over en over begint het proces,
tot de dag dat ik moe ben
die momenten voor mezelf.
Juist dan hoor ik je schreeuwen,
hoor ik het dicht slaan van de deur.
Rust om me heen,
tijd om mijn gedachten te ordenen.
Maar dan breekt je stem me weer op,
slaat me terug op de grond.
De beelden in mijn hoofd,
ze laten alle rust vervaren
Over en over begint het proces,
tot de dag dat ik moe ben
Reacties op dit gedicht
| Truike: | Woensdag, maart 10, 2004 19:04 |
| een heel moooi gedichtje, je hebt je gevoelens mooi verwoord hoop dat je je snel weer beter voelt liefs Truike |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ik ben het | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||