De uilen hoor ik roepen
in bos dat lokt de nacht
een lach dat uitstrekt
over een verlaten land
Doods is het
aanblik van kruizen
in een met bloemen
geverfd land
Een hemel vol raven
en papegaaien
die weggevlogen waren
uit Pablo Picasso's schilderij
xavion: | Dinsdag, maart 16, 2004 17:00 |
Vol bewondering gelezen! Groet vriend! XaVioN |
|
lady-manja: | Dinsdag, maart 16, 2004 12:27 |
ben best een beetje fan te noemen van zijn prachtschilderijen..maar jij weet het prachtig te verwoorden! liefsx Manja |
|
Vinkje: | Dinsdag, maart 16, 2004 11:05 |
Prachtig, net als de schilderijen. Liefs, |
|
Oorlam: | Dinsdag, maart 16, 2004 09:44 |
:) mooi gedicht geinspireerd door een prachtig tafereeltje (en remember: Pablo Picaassoo was never called an asshooole..:)) | |
de nifter: | Dinsdag, maart 16, 2004 08:46 |
ja dat zijn de betere schilderijen. waar je jezelf in kan verliezen | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 16 maart 2004 | ||
Thema's: |