Op de wegen door het leven
nam ik afritten te vroeg
Verdwaalde ik, verloor veel tijd
om de juiste plaats te vinden
Uitgescholden ben ik, beklad met modder,
geslagen als een hond.
Omdat in mijn onervarenheid
ik het verschil niet kende
tussen vriend en opponent.
Mijn geest gewond maar niet gebroken,
ziet achteraf de lidtekens van hen
die als wolven in schaapkleren heel dicht bij me stonden.
Rondsnuffelend de zwakke plekken vonden
die ik in argeloosheid vaak liet zien.
Ik heb geen vijanden verslagen
Geen heldendaden ooit verricht
Ik sprak geen kwaad, deed niet met opzet pijn
hen die ik op mijn levenspad ontmoette
Verkeerde keuzen kan ik nog steeds maken
Bescherming voor mijn onnozelheid bestaat er niet.
---------------------------------------------------------------
On the highway of life I often lost the way
Got lost and turned up late at my destination
But in the meantime I was cursed and beaten
because I did not recognize the difference
Between my allies and my blasted foes
My spirit wounded but not entirely broken
Feeling the scars of old wounds on my soul
of them, the wolfs dressed up in sheepskins
who had no problems finding my weak spots
in ignorance so openly exposed.
I did not conquer enemies in battle
No heroic deeds I ever did perform
did not speak ill, did not on purpose hurt
those who I met on my path of life.
Wrong choices I still may make because
there is no protection for foolhardiness